آبی کننده-سیلیکاژل

سیلیکاژل از واحدهای چهاروجهی دی اکسید سیلیسیم تشکیل شده است، و جاذب خوبی برای آب، الکل،فنول ها،آمین ها و...است.
ظرفیت جذب کنندگی سیلیکاژل در دماهای پایین بیشتر از آلومینا و زئولیت است، در صورت کم بودن میزان رطوبت نسبت به زئولیت خاصیت جذب کنندگی کمتری نشان میدهد.این ماده در جنگ جهانی اول برای جذب سطحی بخار آب و گاز موجود درون ماسک گاز اشک آور استفاده شده است..
این ماده غیر سمی و غیر قابل اشتعال و واکنش ناپذیر است و با موادی مانند هیدروژن فلورید،اکسیژن دی فلورید،اسید ها و بازهای قوی،کلرین تری فلوید و اکسید کننده ها واکنش میدهد.
غبارهای غیر شفاف این ماده سخت شده و بیماری به وجود نمی آورد ولی غبارهای شفاف آن بیماری ای به نام سیلیکوزیس که یک بیماری شغلی ریوی است و بر اثر تنفس های طولانی مدت غبارهای سیلیس است را در پی دارد.
سلیکاژل در انواع سفید،آبی ، نارنجی موجود است.
در کیسه های 1 گرمی تا 25 کیلوگرمی در سراسر کشور قابل توزیع است.
سیلیکاژل نارنجی حاوی یک عامل رنگی ترکیبی است که بر خلاف نمک کبالت (عامل رنگی در سیلیکاژل آبی) غیر سمی بوده و از ایجاد آلودگی در محیط زیست جلوگیری می کند.
سیلیکاژل سفید فاقد معرف رنگی است لذا تشخیص فعال بودن این ماده پس از جذب رطوبت کار آسانی نبوده و جهت حصول اطمینان از اینکه سیلیکاژل بیرنگ هنوز فعال است افزودن کارت نشانگر رطوبت توصیه می گردد. همچنین افزودن 10% سیلیکاژل آبی و یا 5% سیلیکاژل نارنجی به سیلیکاژل بیرنگ، روشی دیگر برای تشخیص اشباع بودن سیلیکاژل از رطوبت یا فعال بودن آن می باشد.
سیلیکاژل آبی از ترکیب سیلیکاژل با نمک کبالت بدست آمده و در زمان اشباع شدن با رطوبت از آبی تیره به رنگ صورتی تغییر می یابد. این نوع سیلیکاژل وقتی خشک است به رنگ آبی تیره و یا بنفش است و بعد از جذب رطوبت به تدریج تغییر رنگ داده و به رنگ صورتی و صورتی کم رنگ در می آید.