تولید انواع لوله-درمان بیماری کولیت روده یا کولیت اولسروز با داروی ترکیبی گیاهی کپسول بره موم

درمان بیماری کولیت روده یا کولیت اولسروز با داروی ترکیبی گیاهی کپسول بره موم
بیماری التهاب روده:
روده‌ی بزرگ یا کولون قسمت انتهایی دستگاه گوارش می‌باشد که حدود 8/1 متر طول دارد. وظیفه روده
بزرگ، جذب مواد غذایی و به خصوص آب موجود در غذا و ذخیره‌سازی باقیمانده‌ی غذا می‌باشد.
بیماری التهابی روده شامل 2 دسته است:

1. بیماری التهابی زخمی (کولیت اولسروز)

2. بیماری التهابی روده که تمام روده‌ی بزرگ را درگیر می‌کند (کرون(

این دو بیماری مجزا از هم هستند ولی دارای ویژگیهای مشترکی می‌باشند.
كوليت اولسروز عبارت‌ است‌ از يك‌ بيماري‌ التهابي‌ مزمن‌ و جدي‌ روده‌ ها به خصوص روده بزرگ شامل پس‌روده (کولون) و راست‌روده (رکتوم) كه‌ طي‌ آن‌ در روده‌ زخم‌هايي‌ به‌ وجود مي‌آيد و بيمار دچار اسهال‌ یا یبوست خوني‌ مي‌شود. نواحي‌ زخمي‌ التهاب‌ نيز دارند و ممكن‌ است‌ آبسه‌هايي‌ در بافت‌ ديواره‌ داخلي‌ روده‌ پديد آورند. امكان‌ دارد كوليت‌ اولسروز با بعضي‌ از عفونت‌هاي‌ باكتريايي‌ روده‌ بزرگ‌ اشتباه‌ گرفته‌ شود. اين‌ بيماري‌ در هر سني‌ و در هر دو جنس‌ مي‌تواند رخ‌ دهد، اما در خانم‌هاي‌ 40-15 ساله‌ شايع‌تر است‌.

این بیماری با نام های کولیت اولسراتیو و رکتوکولیت هموراژیک و یا التهاب زخمی شونده روده بزرگنیز شناخته می‌شود.
علائم کولیت روده را بهتر بشناسید
1. دل‌پیچه و دردشکمی
2. اجابت مزاج مکرر به صورت دفع مدفوع شل یا قیری شکل
3. اسهال و یبوست خونی یا غیر خونی که گاهی حاوی چرک یا بلغم (ماده‌ای لزج) است.
4. خونریزی از مقعد
5. احساس فوریت برای دفع
6. دردهای شدید شکمی همزمان با حرکات روده
7. درد مقعد به صورت منقطع
8. احساس دفع ناقص و باقیماندن مدفوع در شکم
بیماری کولیت اولسروز علاوه بر علایم مربوط به روده،‌ علایم درگیری خارج روده‌ای نیز دارد، مانند:
1. از دست دادن وزن
2. از دست دادن اشتها
3. از دست دادن مایعات و مواد مغذی
4.خستگی
5.خونریزی مکرر که می تواند به کم خونی شدید و کمبود آهن منجر شود
6.سردرد و سرگیجه
7.مشکلات چشمی مانند قرمزی و تورم چشم ها
8. مشکلات مفصلی
نشانه‌های این بیماری می‌تواند خفیف، متوسط و یا شدید باشد و در طول زمان تغییر یابد. از مشخصات
این بیماری شعله ور شدن مکرر بیماری در طی زمان و گاه خاموش شدن آن می‌باشد. به عبارت دیگر
کولیت اولسراتیو بیماری‌ایی است که همیشه فعال نیست و ممکن است بین دوره‌های بروز علایم، مدت
زمانزیادی فاصله باشد. هر وقت کولیت اولسراتیو فعال شود، علایم می‌توانند برای هفته‌ها یا ماه‌ها
ادامه داشته باشن
علت چیست؟!

تغيير شيوه زندگي، رواج مصرف فست فودها، داشتن تغذيه ناسالم و افزايش استرس وفشارهاي
عصبي، مهم ترين دليل بروز ناراحتي هاي گوارشي در سنين مختلف است. با وجود اين که عوامل
ژنتيکي نقش بسيار مهمي در ابتلا به انواع بيماري هاي گوارشي ايفا مي کند اما به طور قطع براي ابتلا
به هر يک از انواع اختلالات گوارشي از جمله کوليت روده، سندروم روده تحريک پذير، زخم معده، زخم
روده و زخم اثني عشر، نياز به چندين عامل داريم که تغذيه ناسالم، يکي از مهم ترين آن هاست.
چطور بفهمیم به کولیت اولسروز مبتلا هستیم یا نه؟
برای تأیید تشخیص کولیت‌اولسروز اغلب بیماران نیاز به انجام سیگموئیدوسکوپی یا کولونوسکوپی دارند. در هر دو
روش از یک دوربین کوچک و یک منبع نور کوچک متصل به سر یک لوله‌ی انعطاف‌پذیر، ‌برای دیدن داخل روده
استفاده می‌شود. در هر دو روش ممکن است نمونه‌برداری انجام شود. یعنی بوسیله‌ی یک انبر کوچک
جراحی،‌تکه‌ی کوچکی از بافت دیواره‌ی داخلی روده برداشته می‌شود تا از نظر بافت شناسی در آزمایشگاه
بررسی شود.
بسیاری از موقعیت‌های گذرا مانند عفونت‌ها، می‌توانند علایمی مانند کولیت اولسراتیو ایجاد کنند؛ بنابراین پزشک
ممکن است برای تشخیص این موارد، آزمایش‌های دیگری درخواست کند، مانند آزمایش مدفوع و آزمایش خون و
تصویربرداری‌های پزشکی مانند رادیوگرافی و این بیماری مزمن بوده پزشکان نیز چاره ای جز تجویز این دارو ها را ندارند چون دارویی بهتر ساخته نشده است.
داروهایی که پزشکان برای کنترل علایم و بهبود کیفیت زندگی بیمار در ظاهر تجویز می کنند :
کپسول مزالازین یا نوع خارجی اون مانند پنتاسا
قرص پردنیزولون و
داروهای مکمل مانند هماتینیک و فریرون(آهن) و اسید فولیک
و داروهای دیگه ای مانند: آزارام و نورتریپتیلین و کلر دیازپو کسایدو .
- از دیدگاه طب سنتی دو مرحله برای درمان کولیت وجود دارد:
- اولین درمان و ساده ترین درمان، درمان های پیشگیرانه و نگه دارنده هستند که مهم ترین آن اصلاح تغذیه ی بیمار است. در واقع باید بیمار را از خوردن غذاها و خوراکی های بلغم زا و خشکی زا منع کنیم و آن ها را از رژیم غذای آنها حذف نمائیم.
خوراکی هایی چون شیر، دوغ و میوه هایی چون گرمک و هندوانه و غذاهایی چون بادمجان، سیر، سس، ترشی، فلفل، دارچین و زنجبیل و همچنین قورمه سبزی، آش رشته و خورش لپه از جمله مواردی هستند که در ابتدای امر از رژیم غذایی بیمار حذف می شوند.
ساده ترین داروهایی که در این مرحله استفاده می شود" خاکشیر" و "بارهنگ" و "شوید" هستند که هر کدام به شیوه های زیر تمصرف می گردند:
خاکشیر: خاکشیر با آب جوش از بهترین درمانگران کولیت هستند. اگر بیمار از اسهال شدید و از دفع کف و بلغم شکایت دارد بهتر است از خاکشیر بو داده با آب جوش استفاده کند. (میزان مصرف آن با توجه به سن و وزن بیمار متفاوت ولی عموماً 2- 3 قاشق غذاخوری خاکشیر با آب جوش به مدت روزی 1- 2 بار)
بارهنگ: بارهنگ نیز 1- 3 بار در روز مورد مصرف قرار می گیرد که بسته به شرایط بیمار به خصوص بیمارانی که با دفع کف و بلغم و خون مواجه هستند دفعات مصرف بارهنگ را افزایش می دهیم. (3- 5 بار و هر بار یک قاشق غذاخوری با آب جوش استفاده می گردد.) در این حالت نیز اگر بیمار از اسهال رنج می برد بهتر است از بارهنگ بو داده با آب جوش به مدت 3- 5 بار در روز استفاده گردد.
شوید: سه قاشق غذاخوری شوید را با دو لیوان آب می جوشانیم تا یک لیوان بماند، سپس آن را صاف کرده و آب شوید حاصل با عسل شیرین می شود. در مواقع اسهال، دل پیچه و حالت تهوع همراه با بارهنگ و خاکشیر در طول روز مصرف می شود (1- 5 بار در روز)
بقیه درمان ها با توجه به مزاج بیمار پایه گذاری می شود و جوشانده ی های مختلفی تجویز می گردد که بر مبنای درجه خشکی بیمار و یا بلغم آن است.



ولی متاسفانه!!!
طب سنتی و ایرانی و اسلامی را باور نداریم! بله داروهای طبیعی زیادی برای بیماری های صعب العلاج وجود دارد که نه تنها آنها را باور نمی کنیم بلکه حاضر نیستیم حتی آنها را امتحان کنیم!
آنکه دردها را آفریده، برای انها درمان نیز آفریده است.
برای بیماران کولیتی هم داروهای گیاهی وجود دارد که بدون عوارض داروهای شیمیایی مثل کپسول بره موم بیماران کولیتی که مراجعه کرده اند را یا بهبود داده و یا تا حد زیادی بیماری انها را بهبود داده.
ولی متاسفانه در بعضی بیماران به دلیل اینکه این داروهای گیاهی به طور ناقص نسخه نویسی شده یا گیاهان به صورت اشتباهی به دلیل عدم شناخت عطار فروخته شده یا به دلیل عدم کیفیت و مانده بودن آنها تاثیر زیادی در بهبودی بیمار نداشته است ولی با مصرف درست کپسول بره موم 90درصد کولیت را درمان میکند.
بره موم چیست؟
بره موم یکی از محصولات شش گانه زنبور عسل می باشد که ترکیبات اصلی اش شامل رزین و موم می باشد که زنبوران عسل از صمغ درختان جمع آوری می کنند. آنها این ماده را به کندوی خود حمل کرده و در آنجا فرآورده های دیگری بویژه موم را به آن اضافه می کنند و کل آن به ماده ای تبدیل می گردد که آن را تحت نام بره موم می شناسند. زنبور عسل بره موم را برای پوشاندن درز کندو و ضد عفونی کردن مکان تخم گذاری ملکه استفاده می کند.
فکر استفاده از بره موم زمانی آغاز شد که بهره گیری از داروهای طبیعی به شکل تصاعدی رو به پیشرفت گذاشت و این تا اندازه ای به خاطر اوج گیری گرایش به همه ی راه های طبیعی تندرست ماندن و مبارزه با بیماریها بود. علاوه بر آن افزایش نگرانی از عوارض جانبی داروهای شیمیایی بویژه تجویز بیش از اندازه آنتی بیوتیک ها توسط عامه مردم، هم اکنون به عنوان یکی از مشکلات چشم گیر پزشکی مدرن مبتنی بر دارو به شمار می آید.
علت استفاده بره موم به جای داروهای شیمیایی:مقاومت باکتریها روز به روز آشکارتر می گردد و نشان دادند که استعداد قابل ملاحظه ای برای جهش یافتن و سازش دادن خویش به داروهای قویتر و پیچیده تراز پیش که برای مبارزه با آنها تولید شده است را دارند. دکتر جرج جکوبی از دانشگاه هاروارد، صراحتا اذعان می دارد (میکروبها همواره راه هایی برای دور زدن آنتی بیوتیک هایی که به سویشان پرتاب می کنیم دارند، سپس خودشان را با آنها سازش می دهند و غرش کنان بر می گردند).
مشکل بیماران، تنها آنتی بیوتیک ها نیستند بلکه علاوه بر آن دامنه کاملی از داروهای آلوپاتیک رسمی و پذیرفته شده مانند داروهای ضد قارچ، ضد التهاب و ضد ویروس را دربر می گیرند. مشخص شده است که بره موم خواص ضد باکتری، ضد قارچی، ضد ویروس و آنتی اکسیدان را دارد که همگی در یک ماده گردآمده اند و عملا هیچ گونه عارضه ی جانبی شناخته شده ای ندارد.
براساس تحقیقات سی ساله دانشمندان، خواص دارویی بره موم عبارتند از: داروی بی حسی، داروی بیهوشی، ضد حساسیت، ضد اسید معده، آنتی بیوتیک، ضد قارچ، ضد التهاب، ضد پرتو (تشعشع)، آنتی اکسیدان و محافظت کننده، ضد عفونی کننده، ضد تومور (سرطان)، ضد ویروس و تحریک کننده سیستم ایمنی.
یک چهارم مصرف کنندگان، بره موم را برای حفظ سلامت عمومی خویش بکار می برند، بعضی به خاطر آنکه تندرست بمانند و دچار ناخوشی های معمول زمستانی همچون سرفه، آنفولانزا، سرماخوردگی و زکام نشوند از کپسول بره موم استفاده می کنند.

کاربرد کپسول بره موم در درمان بیماریها:

درد عضلانی و التهاب مفاصل: با مصرف کپسول بره موم تورم مفاصل متوقف شده و باعث کاهش درد مفاصل خواهد شد، افرادی که دارای مشکل قفسه سینه بودند پس از مصرف کپسول بره موم بهبود یافته، بطوری که به مدت ده سال صبح ها از تورم و سفتی مفاصل رنج می بردند از زمان مصرف بره موم دیگر مشکلی نداشتند.
بیماریهای تنفسی: از زمان مصرف کپسول بره موم هیچ گونه حمله تنفسی نخواهید داشت، شاید اندکی تنگی نفس داشته باشید ولی نه به وخامت سابق. افرادی که شانزده سال سابقه آسم داشتند از زمان مصرف کپسول بره موم، خیلی سریعتر بر حمله های تنفسی شان فائق آمدند و نیازی به استفاده اسپری به اندازه سابق نداشتند.
سرفه و سرما خوردگی: در تحقیقاتی که از مصرف کنندگان به عمل آمده نشان داده که تعداد زیادی از آنان بره موم را به صورت مرتب برای اینکه سالم بمانند و سیستم ایمنی قوی داشته و در مقابل سرفه، سرما خوردگی و آنفولانزا ایمن باشند استفاده می کنند. بهترین نتایج با مصرف یک تا یک و نیم گرم بره موم حاصل می شود.برخی صاحب نظران معتقدند افرادی که از بره موم بطور مستمر استفاده می کنند باید هر سه تا چهار ماه مصرف، حدود یک هفته وقفه بیاندازند تا از حساسیت بدنشان نسبت به بره موم جلوگیری شود.
آنفولانزا: این بیماری یک عفونت ویروسی می باشد که پس از ابتلا به سختی قابل درمان است. مصرف کنندگان معتقدند که با مصرف بره موم احتمال ابتلا به آنفولانزا کمتر می شود و در صورت ابتلا، شدت آن کاهش می یابد. روزانه یک و نیم گرم بره موم را به صورت کپسول مصرف کنید تا سالم بمانید. در صورت ابتلا به این بیماری مقدار مصرف را بیشتر نمایید.
ایدز: بین سالهای 1994 تا 1997، سازمان مشاوره بهداشت در نایروبی (بخشی از طرح کنترل بین المللی ایدز) کپسول بره موم را برای افرادی که مبتلا به ایدز یا ویروس HIV و عفونت کامل AIDS بودند فراهم کردند که موجب بهبود و سلامت عمومی بهداشتی آسیب دیدگان شده که در بعضی از موارد منجر به از سرگیری زندگی طبیعی و بازگشت به کار گردید. مصرف روزانه حداقل سه گرم بره موم باکیفیت، نیاز است. این مقدار می تواند به صورت کپسول یا قرص باشد.
عفونت مجاری ادراری: این بیماری در خانم ها بسیار شایع است و آنرا معمولا با تکرار مصرف آنتی بیوتیک ها درمان می کنند. دکتر مک ایوان (متخصص ممتاز آلرژی از لندن) دریافت که درمان ادامه دار با بره موم ممکن است درمان مناسبی برای آسیب های موارد مزمن عفونتهای مجاری ادراری و همچنین بیمارانی که از عفونتهای کلیه و مثانه رنج می برند باشد.
ایشان خاطر نشان کردند که این درمان اغلب بر درمان طولانی مدت با آنتی بیوتیک های رایج، است.ایشان مصرف حداقل یک و نیم گرم کپسول بره موم در روز را توصیه کردند.
مشکلات زنانه: در سال 1995 تعدادی از زنان مصرف کننده بره موم گزارش دادند که دردهای قاعدگی و گرفتگی عضلانی آنها پس از مصرف بهبود یافته و این امر سبب شده تا تحقیقات مربوط به استفاده از بره موم در زنان بیش از پیش جدی گرفته شود، این درحالیست که اکثر تحقیقات در این زمینه به معالجه بیماریهای عفونی و التهابی اندام های تناسلی زنان کمک کرده است.
دیابت: با مصرف کپسول بره موم به همراه گرده گل می توان باعث کنترل قند و چربی خون شد که این امر موجب نرم شدن عروق و بهبود وضعیت گردش خون می شود. در تحقیقات به عمل آمده در مصرف کنندگان بره موم ثابت شده کپسول بره موم اثرات مفیدی در درمان بیماران دیابتی مبتلا به تورم لثه و عفونت قارچی حفره ی دهان دارد.
اختلالات دستگاه گوارش: استفاده از بره موم در بیماران گوارشی سبب می شود تا درد معده و روده کم شده و زخم معده و روده بهبود یابد. افرادی که اسید معده و دارای کولیت روده شدیدی بودند مشکل شان کاملا برطرف شده و باعث بهبودی سوء هاضمه و کاهش ترش کردن معده و کاهش التهاب زخم روده گردیده است.
خواص موم عسل

بره موم حاوی حدود 50 درصد صمغ یا رزین گیاهان، 30 درصد موم 10 درصد اسیدهای چرب ضروری، 5 درصد گرد گل و 5 درصد دیگر آن از ترکیبات آلی، ویتامینها و عناص معدنی مانند: نقره، سدیم، جیوه، مس، منگنز، آهن، کلسیم، وانادیم و سیلیس است. مقدار و نوع ترکیبات بره موم بسته به مکان، زمان جمع آوری و روش تولید آن متفاوت است.




روش تولید به وسیله ی زنبور

زنبور ابتدا تکه های رزین یا صمغ تراوش شده از جوانه یا تنه برخی درختان را به وسیله پاهای عقب و قطعات دهانی جدا می کند و سپس آنها را به کمک بزاق دهان نمناک و شکل حبه مانند به آن می دهد و در نهایت به وسیله ی آرواره ها و به کمک پاها حبه ها را در داخل سبد گرده در پاهای عقبی قرار داده و به کندو حمل می نماید.

مصارف بره موم در کندو

بره موم به عنوان ماده ی ضد عفونی کننده و عاملی موثر در پیشگیری از ورود و شیوع بیماریها در کندو محسوب می شود. بره موم در محل ورود زنبوران به داخل کندو قرار دارد و به دلیل این که زنبورها پیش از ورود به کندو از روی آن عبور خواهند کرد، احتمالا می تواند نقش ضد عفونی کننده دست و پای زنبوران را در بدو ورود به کندو ایفا نماید.

همچنین پر کردن شکافها، تنگ کردن سوراخهای تهویه، تنگ کردن دریچه پرواز در زمستان، ترمیم شکستگی ها، جلا دادن و ضد عفونی کردن جدار داخلی کندو و قابها، محکم کردن محل اتصال قابهای عسل به کندو و به یکدیگر از دیگر کاربردهای بره موم است.

خواص پزشکی بره موم

این ماده خارق العاده خواصی شامل اثر ضد باکتریایی، ضد قارچی، ضد انگلی، آنتی اکسیدانی، ضد التهابی روده، ضد پوسیدگی دندان دارد، همچنین به عنوان تقویت کننده سیستم ایمنی بدن، بهبود دهنده اختلالات دهان و لثه، بی حس کننده موضعی، کاهش دهنده فشار خون کاربرد دارد.

کاربرد آرایشی

کاربردهای پوستی و آرایشی امروزه متداولترین مصارف برای بره موم و عصاره های آن می باشند. اثرات آن روی ترمیم و نوسازی بافت کاملاً بررسی گردیده است. بره موم همراه با خواص باکتری کشی و قارچ کشی خود، فوائد بسیاری در کاربردهای مختلف در مواد آرایشی فراهم می آورد.بسیاری از ویژگیهای مفید بره موم (پروپولیس) شامل : فعالیتهای ضد باکتری، ضد قارچی، ضد ویروسی، ضد جوش سر وصورت، ضد التهاب و ضد اکسیداسیون به علاوه ترمیم زخمها، تحریک جریان خون و مخاط و اثرات بی‌حسی موضعی آن می‌باشند. سمیت کم و سازگاری خوب آن با پوست نشان داده شده است. ولی بایستی در نظر داشت که جزئی عکس‌العملهای حساسیت‌زاد را دارا می‌باشد.

بره موم اصولا به عنوان یک عامل ضد بو و پاک‌کننده پوست استفاده می‌شود. البته به عنوان یک نگاهدارنده و محافظت کننده هم کاربرد دارد.

بعضی از اعمال و کاربردهای بره موم در مواد آرایشی در ذیل فهرست شده‌اند:

عامل ضدباکتریایی
ضد بوها و ضد عرقها
عامل مشابه sebum و ضد پوست اندازی و شوره سر
شامپوها و لوسیونهای مو
عامل ضد میکروبی و ترمیم‌دهنده
فرآورده‌های پس ازاصلاح صورت
عامل ضد تحریک و ضد باکتری
ضد جوش صورت
عامل پاک کننده
دهان شویها و خمیر دندانها
نگهدارنده
در همه موارد بالا
گیرنده رایکالهای آزاد
کرم ضد پیری

کاربرد دارویی

مصارف دارویی بره موم شامل مداوای قلب و عروق (کم خونی)، دستگاه تنفسی (بعلت بیماری های عفونی مختلف)، مراقبت دندان، پوستی (ترمیم بافت زخم ها، اگزما، التیام زخم بویژه زخمهای سوخته، ناخوشی قارچی)، بیماری های عفونی (غشاءمخاط و زخمها)، مداوای سرطان، تقویت و بهبود دستگاه دفاعی بدن، دستگاه هاضمه (زخمها و عفونتها)، حفاظت و تقویت کبد و بسیاری دیگر می باشند.

استعمال خارجی مسقیم عصاره های اتانول یا پمادهای فشرده (حاوی 33 % بره موم ) نتایج خوبی در استفاده دامپزشکی برای التیام جراحت و زخمها نشان داده است. جراحی پلاستیک نیز عصاره های بره موم را برای تسریع رد التیا م زخم و کاهش پیشرفت بافت زخمی بکار می برد.

کاربرد در تکنولوژی مواد غذایی

در اثر فعالیتهای آنتی اکسیدان، ضد میکروبی و ضد قارچی، بره موم را بعنوان ماده نگهدارنده به مواد بسته بندی غذائی اضافه می کنند. طولانی کردن نگهداری ماهی منجمد تا 3-2 برابر بوسیله مولفان مختلف، ذکر گردیده است. اضافه نمودن فقط 30 پی پی ام بره موم به جیره های غذایی مرغ های تخم گذار، تولید تخم مرغ، تبدیل غذا و وزن مرغ را تا 6-5 % افزایش داده است. افزایش وزن اضافی را برای جوجه کبابی، وقتی که 500 پی پی ام بره موم به جیره های غذائی آنها اضافه گردید، تا 20% گزارش شده است.

کاربرد سنتی
در اروپا و شمال آفریقا، خواص التیام زخم توسط بره موم و نیز از زمانهای باستان مصریان، یونانیها و رومیها شناخته شده بود. در اواخر فصل دوازدهم، فرآورده های داروئی حاوی بره موم برای معالجه عفونتهای دهان و گلو و همچنین پوسیدگی ( استخوان یا دندان ) شرح داده می شوند. بره موم بطو ر متداول در مواد نگهدارنده چوب یا ورنیها بکار رفته است. امروزه بره موم در آفریقا، در داروهای گیاهی مانند ضد آب نمودن ظروف و چوب، چسب، تهیه نخ کمان و برا ی طبلهای زهی استفاده می شود.